خاطره ها

تـو چـه مـی فـهـمـی از روزگـارم

از دلـتـنـگـی ام

گـاهـی بـه خـدا الـتـمـاس مـیـکـنـم

خـوابـت را بـبـیـنـم

مـی فـهـمـی ؟

فـــــقــــــط خـــوابــــــت را

خاطره ها

آن که در آن جا خوش کرده ای دل است نه شهربازی

تاب بازی ندارد بی انصاف

اس خاطرات تلخ

چه تلخ است علاقه ای که عادت شود

عادتی که باور شود

باوری که خاطره شود

و خاطره ای که درد شود

اس خاطرات گذشته

من خاطرت را می خواستم

نه خاطره ات را . . .

خاطره ها

کاش دفتر خاطراتم چراغ جادو بود

تا هر وقت از سر دلتنگی به رویش دست می ‌کشیدم

تو از درونش با آرزوی من بیرون می آمدی